eenzaam gevoel
het is nu bijna 12 uur het begin naar een nieuwe dag, de eerste dag in het weekend meestal geniet ik er van als die dag aanbreekt maar vandaag niet zo de laatste tijd hebben mijn vriendin en ik vaak woorden en uiteindelijk gaat het dan om helemaal niks. de laatste maanden waren voor ons erg moeilijk, beide hebben we een relatie achter de rug waarbij zei mishandeld werd door haar ex en haar aan alle kanten terrorisseerde en zelfs na het beeindigen van hun relatie is hij hiermee door gegaan zelfs zo ver dat ie ons vorige maand heeft proberen dood te rijden daarnaast doet mijn ex alles om ervoor te zorgen dmv leugens dat ik mijn dochter niet te zien krijg. die gaat zelfs zover dat ze valse aangiftes bij de politie doet en dat ik haar zou lastig vallen.. zogenaamd is ze als de dood voor mij... maar ondertussen is ze pas wel 100m voor mijn huis bij een kinderdagverblijf gaan werken zodat ik elke dag wanneer ze op haar werk kom midden in het lieve bekkie van mijn dochter moet staren en wetend dat ik haar maar niet vast kan houden. zo wandeld ze ook vaak door het dorp en ik kan dit niet meer aan de zenuwen vreten mij op. elke dag voel ik me beroerder en ik word steeds banger voor het leven. dit alles zorgt tevens voor zoveel frustraties dat het in de relatie van mij die ik nu heb het er ook niet beter op word. we negeren elkaar steeds meer. en dan hebben we geen ruzie hoor maar ik ben op het moment gewoon erg in mezelf gekeert en ik probeer mijn gevoelens te onderdrukken door continue maar aan het werk te zijn. ben tijdje terug voor mezelf begonnen met een leuk bedrijfje via internet. en ben daar momenteel eigenlijk alleen maar mee bezig. ik wou dat mijn relatie weer word zoals het in het begin was samen lachen, leuke dingen doen enz. maar door alle rechtzaken kosten enz. word dit erg moeilijk gemaakt en kunnen we bijna niet rondkomen. maar ik hoop dat dit snel omdraait en het weer beter gaat met ons. want ik hou zielsveel van mijn vriendin maar het word zo moeilijk gemaakt allemaal ik kom s'nachts bijna niet meer in slaap en sla vaak gewoon nachtten over omdat het niet lukt. artsen schrijven mij veel slaappillen voor keer op keer maar die wil ik niet nemen want ben als de dood dat ik er dan verslaafd aan raak op den duur dit moet ik zo kunnen oplossen zonder pillen. vandaar dat ik nu deze blog begonnen ben want ik ben ten einde raad en wil alles gewoon een beetje van me afschrijven en misschien als mensen dit lezen dat ze nog goede tips hebben. maar ik weet het niet meer zowel geestelijk als financieel. ik wou dat het soms echt gebeurde dat dromen uitkwamen. dat geluk is met me was.. als zou ik financieel maar eens een echtte meevaller hebben dat ik gewoon zonder zorgen opnieuw kon beginnen zonder alle ellende van geld... dan zou alles heel snel opgelost wezen en alle problemen met de noorder zon vertrekken...
op dit moment zit ik naar hazes te luisteren "geef mij je angst" mooi nummer helemaal als je nu goed naar de text luistert dan ik me daar nu echt goed in vinden.
weet je wat nu nog het ergste is? dat ik het allerliefst mijn dochter nu in mijn armen wil sluiten en zegguh dat ik van haar hou.. starend naar haar lieve lach als ze me aankijkt.. maar de enige keren dat ik haar zie is als ik mijn ogen dicht doe en dan droom van het feit dat ze naast me lag en in mijn armen steunde de dagen na haar geboorte! ik snap niet dat mensen zo ver gaan om een dochter bij een van de ouders weg te houden. ik heb in het verleden al een kind verloren en dan doet dit destemeer erg veel pijn! ik ga nu maar even stoppen want ik trek het op dit moment niet meer.. zit nu te janken met het idee dat ze een paar straten verder woont maar ik haar maar niet in mijn armen kan sluiten terwijl ik haar vaak zie in de kinderwagen als ze voorbij lopen.
dennis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten